De eerste nieuwe kweekvormen van tulpen ontstonden uit wilde soorten, waaronder de variabele Tulipa schrenkii. De soorten waren afkomstig uit de Kaukasus en Centraal Azië, vanwaar ze via Iran en Turkije vanaf de tweede helft van de 16de eeuw geleidelijk in het westen werden geïntroduceerd. De kleuren en tekening van de vele natuurlijke variëteiten van T. schrenkii zijn in de Duc van Tol Tulpen terug te vinden. Nieuwe aanwinsten werden dikwijls genoemd naar hun kweker. Zo is de naam Du(y)c(k) van Tol afkomstig van Adriaan Duyck uit Oud-Karspel en zijn vrouw Aleid van Tol. De groep behoort tegenwoordig eigenlijk tot de Enkele Vroege Tulpen, maar wordt als een aparte groep beschouwd. Het zijn lage, vroeg bloeiende tulpen waarvan de bloembladen vaak contrasterende kleuren hebben. Ze worden 20-40 cm hoog, maar de meeste halen niet meer dan 25 cm. De oudste soorten zijn de kortste. Hierdoor zijn ze heel geschikt om op potten te kweken, en dat is samen met de vroege bloeitijd waarschijnlijk de reden dat ze nog steeds in een 15-tal soorten verkrijgbaar zijn.